Wyrwę się z klatki i własnymi rękami zburzę twoje królestwo. Przez całe życie byłam piękną lalką uwięzioną w klatce męża. Udało mi się uciec, ale w końcu wyrwano mi nawet dziecko, a tamtego dnia miałam umrzeć w płomieniach. W ogniu, który mnie pochłaniał, rozpaczliwie wypowiedziałam życzenie. „Gdybym tylko mogła wrócić — choćby raz…” Gdy otworzyłam oczy, byłam z powrotem tamtego dnia. Dokładnie w dniu, gdy mój mąż brał ślub z drugą żoną. Tym razem będzie inaczej. Tym razem nie ucieknę. Roztrzaskam klatkę i wzniosę się w powietrze. A jego życie zniszczę o wiele bardziej okrutny sposób, niż on zniszczył moje.